چگونه لپ تاپ خود را ارتقا دهیم: راهنمای مرحله به مرحله

افزودن حافظه رم یا فضای ذخیره‌سازی بیشتر و سریع تر ، یا تعویض یک باتری جدید یا کارت شبکه بی سیم ، می‌تواند چند سال دیگر ، لپتاپ قدیمی شما را قابل استفاده کند. در این مقاله نحوه تشخیص اینکه چه چیزی را می توانید ارتقا دهید و چگونه آن را به روش صحیح انجام دهید، آمده است.

 

 

برای اکثر مردم، یک رایانه شخصی لپ تاپ مانند یک جعبه سیاه غیرقابل نفوذ به نظر می رسد . شما رویای باز کردن آن را نخواهید داشت . طراحی برخی از نوت‌بوک‌ها به گونه ایست که شما را از باز کردن آنها هراسان می کند ، اما اگر بتوانید پنل پایینی لپ‌تاپ خود را بردارید، به احتمال زیاد چیزی درون آن وجود دارد - یا شاید چندین مورد - که بتوانید آنها را ارتقا دهید.

البته نوت‌بوک‌ها به اندازه رایانه‌های رومیزی معمولی شما در مورد تعویض سخت‌افزار انعطاف‌پذیر نیستند. اما ارتقاء لپ‌تاپ شما، در محدوده‌ای که اجازه می‌دهد، می‌تواند راهی عالی برای بهره‌مندی بیشتر از آن باشد. بسته به مدل، ممکن است بتوانید حافظه سیستم (RAM) بیشتری اضافه کنید، درایو ذخیره سازی را برای افزایش ظرفیت و کارایی ارتقا دهید، یا باتری را جایگزین کنید تا شارژ نگهداشتن دستگاه در زمان شارژ مجدد تجدید شود. با این حال، آنچه شما واقعاً می توانید انجام دهید از مدل لپ تاپ به مدل دیگر متفاوت است. این راهنما به شما کمک می کند تا مشخص کنید کدام اجزای لپ تاپ را می توانید (و نمی توانید) ارتقا دهید و چگونه آنها را جایگزین کنید. ما حتی در مورد مواردی مانند رادیو Wi-Fi و پردازنده گرافیکی (GPU) و نحوه رسیدگی به مشکلات گارانتی که ممکن است در صورت ارتقاء انجام دهید ، بحث خواهیم کرد.

 

آیا ارتقاء می تواند گارانتی لپ تاپ شما را باطل کند؟
اول: بیایید قبل از پرداختن به ارتقاء در مورد گارانتی ها بحث کنیم.  اصولا لپتاپ هایی برای ارتقا اقدام می کنند که معمولا چند سالی از خرید آنها گذشته است و دیگر شامل گارانتی نمی شوند و کاربران معمولا برای این دسته از لپ تاپ ها منعی برای ارتقاء ندارند .با این حال، این مجوزی نیست که بخواهید  با پیچ گوشتی و انبردست درون لپتاپ خود شیرجه بزنید.  اگر مطمئن نیستید که می‌توانید به تنهایی کار ارتقاء را انجام دهید، بهتر است به دنبال تعمیرگاه واجد شرایط یا یک دوست یا خویشاوند آشنا با این مسائل باشید تا کار را انجام دهد. اما در صورتیکه تازه لپ تاپ خود را خریداری کرده اید و نیاز به ارتقاء نوت بوک خود دارید ، بیاد داشته باشید که گارانتی ، صدماتی را که ممکن است در اثر تلاش شما برای ارتقاء سیستم ایجاد شود را پوشش نمی دهد. در این حالت می توانید با تهیه اقلام قابل ارتقاء دستگاه خود و مراجعه به شرکت گارانتی کننده ، درخواست تغییرات در نوت بوک خود را اعلام و با پرداخت هزینه های مربوطه در خصوص ارتقاء ، نسبت به این کار اقدام کنید.

دقیقاً چه چیزی را می توانم ارتقا دهم؟
این یک راهنمای کلی برای لپ‌تاپ‌هایی است که از اوایل دهه 1390 به بعد تولید شده‌اند، یعنی در دهه گذشته. این راهنما ممکن است همه مدل ها را پوشش ندهد، اما شامل مدل های زیادی می شود. با این حال، قطعاً با استثناهایی روبرو خواهید شد. برای مثال، مدل‌های اولیه لپ‌تاپ سرفیس مایکروسافت و صفحه‌کلیدهای پوشیده از پارچه آن‌ها، تا حد زیادی به هم چسبیده‌اند و تقریباً غیرممکن است که بدون آسیب باز شوند. یا، یک محدودیت متفاوت: برخی از مک بوک های اپل به جای قطعات قابل جابجایی ، از قطعات لحیم شده به بورد استفاده می کنند.

 

 

 به طور کلی، اجزای زیر معمولاً در یک لپ تاپ معمولی تجاری یا مصرفی قابل ارتقا هستند:

حافظه موقت سیستم (RAM)

حافظه اصلی که ممکن است به شکل یک درایو حالت جامد M.2 یا mSATA یا یک SSD یا هارد 2.5 اینچی باشد

حافظه ثانویه، در صورت وجود (معمولا یک هارد دیسک 2.5 اینچی)

باتری

در مقابل، قطعات زیر تقریبا هرگز قابل ارتقا نیستند:

پردازنده (CPU)

تراشه گرافیکی (GPU)

هر جزء فوق در این راهنما بخش مخصوص به خود را دارد که در آن توضیح خواهیم داد که چگونه تشخیص دهیم که آیا در لپ تاپ شما قابل ارتقا است یا خیر.
این راهنما در مورد اجزایی از لپ‌تاپ که قابلیت ارتقاء ندارند، صحبت نمی‌کند، مانند صفحه‌نمایش، صفحه‌کلید و پد لمسی ( TouchPad ). بسته به مدل و در دسترس بودن این قطعات، گاهی اوقات تعویض آن ها امکان پذیر است. اما تقریباً در همه موارد، آنها به جای ارتقاء، در دسته تعویضی ها قرار می گیرند. (شما معمولاً یک جزء شکسته و یا خراب را با یک قطعه مشابه  تعویض می کنید.)

شروع به کار (ابزارهایی که نیاز دارید)

ابتدا باید دفترچه راهنمای خدمات را در سایت پشتیبانی سازنده لپ‌تاپ خود بیابید که نحوه انجام ارتقاء اولیه را توضیح می‌دهد. اما اگر نتوانستید چیز بدرد بخوری در این خصوص پیدا کنید، نگران نباشید زیرا اکثر نوت بوک ها تقریبا مراحل یکسانی دارند. مدل‌های محبوب و پر کاربرد ممکن است ویدیوهای تعمیر حرفه‌ای یا آماتور در یوتیوب داشته باشند، اگرچه قبل از تکیه کامل به این ویدیوها، باید این نکته را در نظر بگیرید که آیا توانایی انجام این کار را دارید یا خیر. همچنین مطمئن شوید که مدل نوت بوک شما با مدلی که در فیلم استفاده شده است ، مطابقت داشته باشد. همانطور که اشاره شد، هر ارتقایی که انجام می‌دهید به عهده خودتان است، بنابراین ما قویاً پیشنهاد می‌کنیم ابتدا کاملا نسبت به این امر تسلط پیدا کنید و سپس نسبت به انجام کار اقدام کنید و به یاد داشته باشید که برای انجام این کار ، ابزار مناسب آن را تهیه کنید.
مهمترین ابزار برای ارتقاء نوت بوک ، داشتن یک کیت کامل از پیچ گوشتی با سری ها متنوع و قابل تعویض می باشد که تقریبا تمام انواع پیچ ها را بتواند پشتیبانی نماید .اکثر لپ‌تاپ‌ها از پیچ‌های هم اندازه در داخل و خارج از قاب برای سرویس‌دهی ساده‌تر استفاده می‌کنند، اما  در برخی دیگر نیز برای هر بخش از پیچ مخصوص خود استفاده می کنند که در این دسته از لپتاپ ها ، کنار هر جای پیچ عموما یک شماره که بیانگر طول و سطح مقطع پیچ است ، درج می شود تا به هنگام باز و بسته کردن ، از بستن پیچ در جای اشتباه اجتناب شود.

 

 

 هرگز سعی نکنید پیچی را با پیچ گوشتی که به خوبی روی سر پیچ قرار نمی گیرد، باز کنید. این کار باعث خرابی سرپیچ شده و ممکن است باز کردن آن پیچ را با اشکال مواجه کند و شما را با مشکل بسیار بزرگتری روبرو کند. ضمنا بیاد داشته باشید که برخی از لپ تاپ ها از پیچ های نگهدارنده استفاده می کنند ، این پیچ ها باز می شوند اما از جای خود بیرون نمی آیند.

در کل ، برای رسیدن به دل و روده لپ تاپ باید کارهای زیر را انجام داد :

لپ تاپ را خاموش کرده ، آداپتور و باتری را از دستگاه جدا کنید.

روی یک میز یا سایر سطوح صاف و محکم، لپ تاپ را وارونه روی حوله یا پارچه ای نرم قرار دهید تا از خراشیدگی و آسیب به بدنه لپتاپ جلوگیری شود.

پیچ های نگهدارنده قاب پایین لپ تاپ را باز کنید و (به آرامی!) قاب را بردارید. در لپ تاپ های قدیمی تر نیاز به باز کردن قاب پایین نیست ، در این دستگاه ها ، کار آسان تر است و برای رم و هارد دستگاه جای مجزا با دسترسی مجزا تعبیه شده است و کافیست که پیچ محفظه مربوطه را باز کنید تا به قطعه مورد نظر دسترسی پیدا کنید.

یک کارت بانکی بلا استفاده یا ابزار پلاستیکی مشابه می‌تواند به جدا کردن قاب از شاسی کمک کند . در صورتی که قاب دستگاه علاوه بر پیچ ، دارای چفت های پلاستیکی نیز باشد ، باز کردن قاب مقداری به سختی انجام خواهد شد و در این حالت باید با آرامش و بدون اعمال زور و با احتیاط نسبت به جدا کردن قاب اقدام کرد.

بعد از باز کردن قاب پایین دستگاه ، آن را در محلی جدا قرار دهید . برای راحتی کار بهتر است از ظرفی مشبک برای مدیریت پیچ های باز شده استفاده نمایید و پیچ های هر بخش را در یک قسمت قرار دهید تا هنگام بستن دستگاه ، دچار سردرگمی در خصوص پیچ ها نشوید . همچنین بیاد داشته باشید که پیچ ها ابعاد متفاوتی ممکن است داشته باشند و باید محل قرارگیری آنها را با دقت به خاطر بسپارید ، زیرا در صورت بستن پیچی بلند در جای اشتباه ، یاعث خروج پیچ از سمت دیگر لپتاپ خواهید شد و به بدنه لپ تاپ خود آسیب خواهید رساند.

 

 

خوب، لپ تاپ شما اکنون آماده ارتقاء است! بیایید اجزای قابل ارتقاء را جداگانه با هم مرور کنیم.

 ارتقاء حافظه موقت لپ تاپ (  RAM ):

افزایش حافظه با دسترسی تصادفی (RAM) نوت بوک ، یکی از رایج ترین ارتقاها است. افزودن رم تقریباً همیشه فعالیت های چند وظیفه ای (multitasking  )  عالی و پاسخگویی بهتر را به همراه دارد. امروزه سازندگان لپ‌تاپ به‌طور فزاینده‌ای به حافظه‌های لحیم‌شده روی می‌آورند، به‌ویژه در مدل‌های باریک و سبک ، که ارتقای حافظه را غیرممکن می‌کند. چگونه متوجه شویم که لپ تاپ دارای حافظه لحیم شده است؟ جواب: مشخصات آن را بخوانید، اگر نوع حافظه مانند LPDDR3 یا LPDDR4X با "LP" شروع شود، در جای خود لحیم شده است و شما شانسی برای ارتقاء حافظه رم ندارید.

از طرف دیگر، اگر لپ تاپ شما دارای اسلات SO-DIMM باشد، حافظه شما قابل ارتقا است. (SO-DIMM ماژول‌های رم مخصوص لپ‌تاپ ها هستند، کوتاه‌تر از DIMM‌های کلاسیک که در دسک‌تاپ‌های معمولی استفاده می شوند.) مشخصات رایانه شخصی شما یا دفترچه راهنمای خدمات باید تعداد اسلات‌های حافظه (یک یا دو مورد معمول است)و نوع حافظه ، سرعت آن و حداکثر مقدار قابل پشتیبانی توسط نوت بوک شما را بر حسب گیگابایت ، بیان کند. برنامه هایی مانند HWiNFO64  نیزمی‌توانند به شما بگویند که نوع و میزان حافظه رم نصب شده روی دستگاه شما چقدر است.بعد از مشخص شدن نوع و حداکثر میزان پشتیبانی نوت بوک شما از رم ، شما باید ماژول های رم مورد نیاز خود را خریداری کنید و ماژول یا ماژول های خریداری شده باید با مدل قبلی مطابقت داشته باشد ، یعنی اگر رم دستگاه شما از نوع DDR3   است باید نسبت به خرید رم DDR3 اقدام کنید و مجاز به استفاده از رم DDR4  و یا DDR5  نیستید.

 

 

 از این دستورالعمل ها برای ارتقاء حافظه رم نوت بوک خود استفاده کنید:

نوع استفاده شما از لپ تاپ تعیین می کند که به چه مقدار حافظه رم  نیاز دارید. برای یک لپ تاپ با سیستم عامل ویندوز یا مک او اس ، حداقل رم مورد نیاز و معقول ، 8 گیگابایت است، اگرچه برای کاربرد های  چندوظیفه ای بسیار بهبودیافته، حداقل به 16  گیگابایت  رم  احتیاج خواهید داشت. برخی از لپ‌تاپ‌ها تا 32 یا 64 گیگابایت و برخی دیگر حتی تا 128 گیگابایت از رم پشتیبانی می کنند.

از حداکثر ظرفیت هر شیار SO-DIMM تجاوز نکنید. اگر این کار را انجام دهید، ماژول کار نخواهد کرد. به عنوان مثال، اگرحداکثر میزان رم قابل پشتیبانی یک دستگاه ،  32 گیگابایت باشد و دستگاه دارای دو اسلات رم باشد ،  هر اسلات تا 16 گیگابایت را پشتیبانی می کند و نمی توان یک ماژول 32 گیگابایتی را به تنهایی روی یکی از اسلاتها قرار داد. همچنین برای بدست آوردن نتیجه بهتر، از رم های با سرعت مشابه استفاده نمایید.

اگر لپ تاپ شما دارای دو اسلات SO-DIMM است اما تنها یکی از آن ها اشغال شده است، می توانید به سادگی ماژول دیگری را در اسلات دیگر نصب کنید. نیازی نیست که ظرفیت یکسانی داشته باشد - به عنوان مثال، می توانید یک ماژول 8 گیگابایتی را در کنار یک ماژول 4 گیگابایتی نصب کنید تا مجموعاً 12 گیگابایت داشته باشید. اما باید از همان سرعت (مثلا DDR4-2666) برخوردار باشد.

این نکته را در ذهن داشته باشید که روند ارتقای حافظه رم از لپ تاپی به لپ تاپ دیگر متفاوت است.

ابتدا اسلات های SO-DIMM را روی مادربورد پیدا کنید. لپ تاپ در عکس زیر دارای دو اسلات است که در هر کدام یک ماژول حافظه نصب شده است. به گیره های نگهدارنده نقره ای توجه کنید که ماژول ها را در جای خود نگه می دارند.

 

 

برای برداشتن یک ماژول موجود، به طور همزمان گیره های نگهدارنده را با شست خود به طرف بیرون فشار دهید. ماژول از جای خود آزاد می شود. کناره های آن را با انگشت شست و اشاره بگیرید و به آرامی در جهتی که زاویه دارد بیرون بکشید. همه مدل های رم به همین شیوه از جای خود خارج شده و به یک صورت در جای خود قرار می گیرند . روی هر رم شکافی دیده می شود که در قسمت پایینی و مابین پین های طلایی قرار دارد. این شکاف مانع از این می شود که شما رم را به صورت اشتباه جاگذاری کنید. سعی کنید پین های طلایی را با دست لمس نکنید ، زیرا چربی دست شما ممکن است باعث کثیف شدن پین ها گردد و در عملکرد آنها اختلال ایجاد کنید. ماژول را با توجه به شکاف روی آن و مطابقت دادن آن با شکاف موجود در اسلات روی دستگاه ، محکم اما به آرامی داخل شکاف اسلات فشار دهید تا زمانی که متوقف شود ، سپس قسمت بالای ماژول را به سمت پایین فشار دهید تا زمانی که گیره های نگهدارنده آن را در جای خود نگه دارند. جاگذاری ماژول رم نیاز به زور زیادی ندارد ، پس اگر در جای گذاری آن با مشکل مواجه شدید ، احتمالا به جهت شکاف روی رم و اسلات توجه کافی نکرده اید . توجه داشته باشید که رم فقط در یک جهت در جای خود قرار می گیرد. بعد از اینکه رم دستگاه را جا زدید و لپ تاپ خود را مجدداً جمع کردید ، ممکن است  لپتاپ شما چند ثانیه طول بکشد تا بوت شود  و در برخی از مدل ها ممکن است  به دلیل تغییر میزان رم ، دستگاه به شما پیام دهد و از شما بابت این تغییرات ، تاییدیه بگیرد
 

ارتقاء فضای ذخیره سازی لپ تاپ (SSD و هارد دیسک)

پس از افزودن حافظه رم ، افزایش و ارتقاء درایو ذخیره سازی ، رایج ترین نوع ارتقاء لپ تاپ است. یک درایو ذخیره سازی جدید می تواند ظرفیت و عملکرد بیشتری را برای یک سیستم پاسخگوتر به شما ارائه دهد ، به خصوص اگر در حال جایگزینی یک هارد قدیمی با یک درایو جامد مدرن تر (SSD) هستید. در واقع ، رفتن از هارد دیسک به SSD یک ارتقاء کارآمد است.

درایوهای ذخیره سازی مورد استفاده در لپ تاپ ها معمولاً در یکی ازاین چهار نوع قرار می گیرند:

SSD M.2 که به یک اسلات M.2 از نوع PCI Express یا SATA احتیاج دارد.

هارد دیسک 2.5 اینچی یا درایو جامد SSD )  ) که به کانکتورSATA  احتیاج دارد.

MSATA SSD که به یک اسلات MSATA احتیاج دارد. ( پروتکل ارتباطی در این نوع هارد ، با کانکتور SATA  یکسان است )

حافظه SSD لحیم شده یا EMMC (که معمولاً در ارزان ترین لپ تاپ ها یافت می شود ، و قابل ارتقا نیست).

 

 

SSD M.2 های مورد استفاده در لپ تاپ ها در اندازه ها یا طول های مختلف از 42 میلی متر (M.2 Type-2242) تا   80 میلیمتر (M.2 Type-2280) قرار دارند که دومی رایج ترین آنهاست. قالب دیگر ، SSD های 2.5 اینچی است که از این فرمت برای هارد دیسک های قدیمی نیز استفاده می شود. با پیشرفت تکنولوژی کم کم هارد دیسک های 2.5 اینچی جای خود را به دیسک های سخت حالت جامد ( SSD) خواهند داد  که این باعث طراحی ظریف تر نوت بوک ها و همچنین کمتر شدن میزان مصرف باتری در دستگاه ها شده و در نهایت تعداد سلول های باتری نصب شده در لپ تاپ ها کاهش یافته و دستگاه ها از نظر وزنی نیز سبک تر خواهند شد. شکل دیگری از فضای ذخیره سازی که ما به آن اشاره کردیم ، MSATA بود که در نهایت با توسعه آن هارد های از نوع M.2  وارد چرخه استفاده در لپ تاپ ها شدند و دیگر در لپتاپ های امروزی از این مدل استفاده ای نمی شود اما هنوز هم در برخی از  لپ تاپ های قدیمی تر وجود دارد. (اگر سیستم شما به چنین درایو نیاز دارد ، این مدل از درایوها بسختی و به صورت دست دوم قابل تهیه و خریداری هستند.)

      اکنون زمان آن رسیده که بدانید لپ تاپ شما از کدام قالب درایو استفاده می کند؟ بهترین راه ، مراجعه به سایت شرکت سازنده و مطالعه مشخصات دستگاه می باشد که معمولا به طور کامل مدل درایو ذخیره ساز دستگاه را قید کرده است و در صورت پشتیبانی از قالب های دیگر را نیز شرح داده است . راه دیگر باز کردن قاب پایین دستگاه است که از طریق آن می توانید نوع و فرمت هاردهایی را که لپتاپ شما پشتیبانی می کند را متوجه شوید . اما اگر بر روی لپ تاپ خود هیچ گونه هاردی شناسایی نکردید ، احتمالا هارد دستگاه شما از نوع چهارم ، یعنی SSD  های لحیم شده ( Onboard  ) یا حافظه EMMC  می باشد که متاسفانه این مدل ها غیر قابل ارتقا ء می باشند . اگر لپ تاپ شما از درایو M.2 استفاده می کند ، باید نوع آن را نیز مشخص کنید که از نوع قدیمی SATA یا جدید PCI Express استفاده می کند و SSD را از همان نوع خریداری کنید. درایو جایگزینی که خریداری می کنید نیز باید از همان طول فیزیکی برخوردار باشد. نکته ای که درباره درایو های M.2 PCI Express  باید در نظر بگیرید این است که  دارای دو نوع پروتکل ارتباطی PCI Express 3.0  و PCI Express 4.0  می باشد و باید بررسی کنید که لپ تاپ شما از کدام پروتکل پشتیبانی می کند. PCI Express 4.0 از سرعت بیشتری برخوردار است و بر روی لپ تاپ های PCI Express 3.0 نیز کار می کند اما حداکثر سرعت ممکن را به شما ارائه نمی دهند. بنابراین بهتر است دقیقا درایوی را انتخاب کنید که مطابقت کاملی با سیستم نوت بوک شما دارد.

خوب بعد از آشنایی با انواع درایوها ، نوبت به راهنمای تعویض آنها می رسد . ما با درایوهای 2.5 اینچی شروع خواهیم کرد. این درایوها در اکثر مواقع در یک کدی ( CADDY )   به جهت محافظت و ثابت ماندن در جای خود قرار دارند که توسط چهار پیچ به آن بسته می شوند. خود کدی نیز توسط چهار پیچ به بدنه قاب نوت بوک متصل می شود . ابتدا باید چهار پیچ کدی را باز کرده و سپس به آرامی کدی را در جهت مخالف کانکتور ساتا به عقب بکشید تا کاملا از دستگاه جدا شود. پس از آن چهار پیچی را که درایو 2.5 اینچی شما را به کدی وصل می کند ، باز کنید. توجه داشته باشید که جهت قرارگیری درایو را در کدی به خاطر بسپارید تا به هنگام تعویض آن با درایو جدید ، آن را اشتباه قرار ندهید. حالا درایو جدید را جایگزین کنید و تمام مراحل بالا را از آخر به اول انجام دهید.

 

 

نصب درایو M.2 یا MSATA آسان تر است. پس از برداشتن پیچ نگهدارنده (هارد M.2  یک پیچ و برای درایوهای MSATA   احتمالا دو عدد پیچ تعبیه شده است) ، لبه درایو را کمی بالا آورده و به سمت بیرون می کشید .هنگام نصب درایو جدید ، آن را با زاویه وارد اسلات کنید و به آرامی آن را فشار دهید تا پین های طلایی رنگ در پایین درایو درون اسلات جای بگیرند . (از لمس پین ها خودداری کنید.) سپس لبه دیگر درایو را به سمت پایین فشار دهید تا سوراخ نگهدارنده با سوراخ جای پیچ هماهنگ شود و سپس پیچ را ببندید. به همین راحتی.

هنگام نصب درایو جدید ، آن را با زاویه وارد اسلات کنید و به آرامی آن را فشار دهید تا پین های طلایی رنگ در پایین درایو درون اسلات جای بگیرند . (از لمس پین ها خودداری کنید.) سپس لبه دیگر درایو را به سمت پایین فشار دهید تا سوراخ نگهدارنده با سوراخ جای پیچ هماهنگ شود و سپس پیچ را ببندید. به همین راحتی.

 

آیا می توانم پردازنده مرکزی ( (  CPU  یا پردازنده گرافیکی ( GPU  ) لپ تاپ خود را ارتقا دهم؟
برخلاف رایانه‌های رومیزی، لپ‌تاپ‌ها از اوایل دهه 2010 عمدتاً از پردازنده‌های لحیم‌شده به جای سوکت استفاده می‌کردند که ارتقاء را غیرممکن می‌کرد. تنها استثناهای این قانون، دستگاه‌های بازی غول پیکر نادری هستند که از پردازنده‌های دسکتاپ استفاده می‌کنند، مانند Alienware Area-51m. البته به طور کلی تعویض پردازنده لپ تاپ ها تا نسل چهارم از CPU  ها در اکثر مدل ها امکان پذیر بود اما از نسل پنجم به بعد ، اکثر پردازنده های مرکزی به صورت لحیم شده بر روی بورد اصلی قرار می گرفتند.

همانند پردازنده‌های مرکزی، ارتقاء پردازنده گرافیکی یا GPU نیز در لپ‌تاپ‌ها امکان پذیر نیست . در حال حاضر واحد پردازش گرافیکی در اکثر نوت بوک ها در پردازنده اصلی ادغام شده است، مانند گرافیک UHD اینتل یا Iris Xe Graphics یا  Radeon Graphics AMD. ارتقاء این تراشه ها غیرممکن است زیرا آنها بخشی دائمی از پردازنده و در نتیجه، مادربرد هستند. لپ‌تاپ‌های بازی و ایستگاه‌های کاری ( WORKSTATIONS  ) که دارای پردازنده گرافیکی اختصاصی AMD یا Nvidia هستند نیز به‌طور کلی تعویض کارت گرافیک در آنها غیرممکن است، زیرا GPU تقریباً همیشه به مادربرد لحیم می‌شود.

 

تعویض باتری

در گذشته اکثر نوت بوک ها از باتری های بیرونی و قابل تعویض استفاده می کردند. امروزه لپ تاپ ها از باتری های داخلی بهره می برند و تعویض آنها ممکن است کمی دردسر ساز باشد. با این حال امکان پذیر است و می تواند عمر مفید لپ تاپ شما را افزایش دهد. اگر باتری لپتاپ شما بعد از شارژ کامل مدت زمان زیادی نمی تواند سیستم را روشن نگه دارد و یا با اتصال شارژر به لپ تاپ ، باتری شارژ نمی شود و یا باتری دستگاه شما متورم شده است ، وقت آن رسیده که نسبت به تعویض باتری نوت بوک خود اقدام کنید.

در مورد فرآیند تعویض، اگر باتری لپ تاپ شما از نوع بیرونی است ، خوب کار تعویض راحت است و تنها کافیست با تهیه باتری جدید ، آن را جایگزین کنید. اما  باتری‌های اکثر لپ‌تاپ‌های امروزی در داخل شاسی قرار دارد، که به این معنی است که برای رسیدن به آنها نیاز به برداشتن قاب پایینی دستگاه طبق آموزش های قبلی می باشد. معمولا پس از باز کردن قاب ، باتری به راحتی  قابل مشاهده است. 

همانطور که در عکس مشاهده می کنید معمولاً از طریق یک کانکتور باتری به مادربرد متصل می شود. (به تصویر بالا در مورد نحوه جدا کردن کابل توجه کنید که می تواند از لپ تاپی به لپ تاپ دیگر متفاوت باشد.)

قبل از اینکه باتری را جدا کنید، علاوه بر جدا کردن کانکتور، باید هر پیچی که باتری را محکم می کند باز کنید. (به یاد داشته باشید که این پیچ‌ها را از پیچ های دیگری که باز کرده‌اید جدا کنید، و اگر از نظر طول یا دور متفاوت هستند، با دقت به خاطر بسپارید.) سیم‌های دیگری نیز ممکن است در اطراف باتری قرار بگیرند. مراقب باشید که آنها را نکشید یا به آنها آسیب نرسانید. آنها باید به همان شکلی که بودند مجددا در جای خود قرار گیرند. گرفتن عکس از فضای داخلی  لپ تاپ و یا فیلم گرفتن از مراحل بازکردن لپتاپ ، می تواند کمک خوبی به شما در زمان بستن و بازگرداندن به حالت اولیه باشد.

نصب باتری جایگزین معکوس فرآیند خارج کردن آن است. باتری جدید را در جای خود قرار دهید، آن را پیچ کنید و کانکتور را وصل کنید. باز هم تکرار می کنیم ، هرگز چیزی را به سختی و با زور در جای خود قرار ندهید. پس از تعویض ، قاب پایین  را بسته و با وصل کردن آداپتور به لپ تاپ، نشانگر شارژ آن باید روشن شود. می توانید بلافاصله استفاده از لپ تاپ را شروع کنید. برای تست باتری، اجازه دهید کاملا شارژ شود، سپس شارژر را از لپ‌تاپ جدا کنید و اجازه دهید لپ تاپ با باتری کار کند تا زمانی که به شما اخطار کم بودن باتری بدهد. دوباره آن را شارژ کنید و بررسی کنید که به ظرفیت کامل رسیده باشد.

 

جمع بندی: چه چیزی را می توانم ارتقا دهم؟

با وجود حرکت سریع تکنولوژی به سمت اجزای لحیم شده به بورد ، بیشتر لپ تاپ ها حداقل در بخش هایی قابل ارتقاء و ترمیم هستند. اضافه کردن حافظه رم ، یک درایو ذخیره سازی بزرگتر و سریعتر و یک باتری تازه می تواند لپ تاپ شما را احیا کند و چندین سال دیگر برای شما کارایی داشته باشد. بنا به تجربه ما ، بهترین و در اولویت ترین آیتم برای ارتقاء ، تعویض فضای ذخیره سازی قدیمی با یک SSD  جدید است تا روح جدیدی در کالبد نوت بوک شما دمیده شود. در صورتی که بودجه مناسبی برای ارتقاء لپ تاپ خود دارید ، می توانید میزان حافظه رم دستگاه خود را به بیشترین ظرفیتی که نوت بوک شما پشتیبانی می کند ، ارتقاء دهید که این نیز باعث بهبود کارایی دستگاه شما می شود. همانطور که اشاره شد ، ارتقاء پردازنده مرکزی ( CPU )  و کارت گرافیک (  GPU )  در اکثر موارد امکان پذیر نیست،  اما اگر این تغییرات دیگر نیازهای شما را برآورده نکنند ، احتمالاً زمان آن رسیده است که به فکر خرید یک لپ تاپ جدید باشد. در صورتی که از راهنمایی های ما در ارتقاء لپ تاپ خود بهره مند شده اید ، خوشحال می شویم نکات و تجربیات ارتقاء خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید. ضمنا در صورتیکه هنوز هم خودتان تمایل به انجام این کار را ندارید ، تیم پشتیبانی لپ گرید با در نظر گرفتن تمامی ملاحظات شما ، در سریع ترین زمان ممکن و با بهترین کیفیت ، آماده انجام ارتقاء نوت بوک شماست. کار را به کاردان بسپارید.